Depilacja trwała (epilacja). Metody trwałego usuwania owłosienia.

Tak jak obiecałam w poprzednim poście dziś przedstawiam metody trwałego usuwania owłosienia (epilacji).

ELEKTROEPILACJA

Elektroepilacja to usuwanie zbędnego owłosienia przy pomocy elektrolizy. Podczas zabiegu elektrodę bierną (podłączoną do anody) umieszcza się na wilgotnym podkładzie w okolicy barku), zaś elektrodę czynną podłącza się do katody. Natężenie prądu stosowane podczas epilacji igłowej to 0,5 do 1,5 mA, zaś czas działania prądu na mieszek włosowy od 3 do 10 s.
Aby usuwanie zbędnego owłosienia poprzez elektroepilację było skuteczne należy skupić się na usuwaniu tylko włosów anagenowych. Jak odróżnić włosy anagenowe od telogenowych? Można to zrobić w bardzo prosty sposób, a mianowicie należy ogolić kilka dni przed planowanym zabiegiem obszar na którym ma być wykonana elektroepilacja. Włosy, które zaczną odrastać są włosami anagenowymi.
Wyróżniamy epilację igłową oraz pęsetową (stosowana rzadko).  

Epilacja igłowa 

Epilacja igłowa (nazywana też epilacją sondową) polega na wprowadzeniu igły - sondy (wykonanej ze stali chirurgicznej, tępo zakończonej, im sztywniejsza końcówka tym łatwiejsze jest jej prawidłowe wprowadzenie) do mieszka włosowego. Igłę należy wprowadzić równolegle do wzrostu włosa, aż do napotkania oporu opuszki włosa (tj. na głębokość ok 3 mm). Po zabiegu igła zostaje wyciągnięta z mieszka włosowego, a następnie za pomocą pęsety łatwo wyjmuje się włos (jest to już wtedy bezbolesne). Stosowane są igły rożnej grubości i wielkości - dobierane indywidualnie do rodzaju włosów (ilość ciepła na jednostkę powierzchni jest odwrotnie proporcjonalna do średnicy igły tzn. że cienka igła dostarcza taką samą ilość energii tylko do mniejszej powierzchni. Nie należy wkłuwać igły w miejsca zbyt blisko siebie podczas jednego zabiegu, gdyż zwiększa to prawdopodobieństwo wystąpienia blizn. Po zabiegu należy zdezynfekować skórę.
Odnośnie blizn powstałych na skutek epilacji igłowej to powstają one zazwyczaj na skutek niewłaściwego wykonania zabiegu (braku wiedzy i/lub doświadczenia osoby wykonującej zabieg) lub też sprzętu niezbyt dobrej jakości (zastosowanie igły z nieodpowiedniego materiału). Odnośnie niewłaściwego wykonania zabiegu to blizny mogą być spowodowane m.in. zastosowaniem zbyt grubej igły (dobiera osoba wykonująca zabieg), zastosowanie zbyt dużego natężenia prądu lub też nie wyłączeniem dopływu prądu przed wyciągnięciem igły - takie zachowanie powoduje uszkodzenie tkanek skóry, zamiast brodawki włosowej.

Epilacja pęsetowa

Epilacja pęsetowa w tym przypadku włos chwyta się specjalną pęsetą, która jest podłączona do urządzenia wytwarzającego prąd o wysokiej częstotliwości. Prąd przepływający przez włos koaguluje białka i niszczy mieszek włosowy. Jak wiadomo włosy są złym przewodnikiem, aby więc to zmienić przed zabiegiem nakłada się na włos specjalny żel, który dobrze przewodzi prąd.  Po kilkudziesięciu sekundach włos wyciąga się pęsetą.

Epilacja igłowa - metody

Elektroliza

Elektroliza jest najstarszą metodą (znana od ponad 100 lat), która polega na chemicznej destrukcji mieszka włosowego, przy użyciu prądu stałego (galwanicznego). Stalowa igła jest katodą. Przepływający przez nią prąd podczas kontaktu z mieszkiem włosowym wywołuje w nim reakcję chemiczną. Powstający podczas reakcji  ług sodowy niszczy chemicznie rozwijające się komórki mieszka. Najczęściej nie udaje się za pierwszym razem trwale usunąć włosów, więc zabieg jest powtarzany (zależy to oczywiście od grubości włosów, ich intensywności oraz właściwości osobniczych). Po kilku zabiegach owłosienie jest usuwane trwale (taką metodą można usunąć nawet gruby męski zarost). Minus - jest to metoda bolesna, czasochłonna, najczęściej stosuje się do usuwania owłosienia na mniejszych obszarach, często do usuwania włosów na twarzy (np. wąsik, czy wyrastające pojedyncze włosy) - można oczywiści na wszystkich partiach ciała. Powodzenie i skuteczność zabiegu w dużej mierze jest uzależnione od umiejętności osoby wykonującej zabieg.

Do wykonania zabiegu elektrolizy potrzebne są dwie elektrody. Jedną z nich jest elektroda płytkowa (elektroda bierna, którą umieszcza się na wilgotnym podkładzie w pobliżu elektrody czynnej ), drugą zaś elektrodą jest elektroda stalowa - igłowa lub pęsetowa (elektroda czynna), na której znajduje się przycisk umożliwiający włączanie i wyłączanie prądu.

Termoliza 

W termolizie dochodzi do uszkodzenia mieszka włosowego na skutek reakcji termicznej (nie jak w przypadku elektrolizy chemicznej). Do zabiegu wykorzystuje się prąd o wysokiej częstotliwości, który wytwarza ciepło (w wyniku zadziałania wysokiej temperatury dochodzi do koagulacji białek i uszkodzenia mieszka włosowego). Sposób przeprowadzania podobny jak w elektrolizie. Depilowanie metodą termolizy jest szczególnie wskazane w przypadku włosów nowo wyrosłych i meszku.

Metoda blend 

(z j.ang blend- miksować, mieszać). Metoda blend to połączenie termolizy z elektrolizą. Służą do tego specjalne urządzenia. W tej metodzie mieszek jest niszczony zarówno ługiem (elektroliza) jak i ciepłem (termoliza). Jest to metoda oczywiście efektywniejsza. Epilacja metodą blend jest mniej bolesna niż tradycyjną elektrolizą, ponieważ zastosowanie prądu wysokiej częstotliwości pozwala skrócić czas oddziaływania prądu stałego (galwanicznego). Metoda ta dobrze sprawdza się w przypadku włosów grubych i mocnych czyli np. okolice bikini. Metoda wymaga wykonania kilku zabiegów, w tym czasie nie należy stosować innych metod depilacji.

Metoda sekwencyjna

W metodzie sekwencyjnej prąd dociera do brodawki włosa w seriach (pojedynczych, zróżnicowanych sekwencjach). Plus - metoda jest prawie całkowicie niebolesna, gdyż dopływ prądu nie jest stały (dociera skokami z przerwami). Metodę sekwencyjną można stosować w termolizie (termoliza sekwencyjna) oraz w metodzie blend (sekwencyjna metoda blend).

Mikroliza

Podczas zabiegu mikrolizy wykorzystuje się prąd o wysokiej częstotliwości (niskim napięciu). Przy pomocy elektrody wprowadza się do mieszka włosowego specjalny żel (zawierający olejki i ekstrakty roślinne). W ten sposób dochodzi do zapoczątkowania niszczenia mieszka włosowego. Po zabiegu usuwa się owłosienie woskiem, i nakłada się specjalny żel.  Metoda dość mało popularna. Nie ma znaczenia kolor włosów (można wykonywać na jasnych i delikatnych włosach). Po zabiegu przez 3-4 dni nakłada się również ten żel w domu. Zabieg powtarza się około 3 - 4 razy w odstępach około miesięcznych, jednorazowo usuwa się około 30 - 40% owłosienia. Zdarza się, że nie likwiduje całkowicie zbędnego owłosienia, ale odrastający nowy włos ma charakter wybitnie dystroficzny. Na obniżenie skuteczności mikrolizy mogą mieć wpływ: zaburzenia hormonalne, nerwice i stres. Zabieg jest mało bolesny.

Działania niepożądane (uboczne) elektroepilacji

Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi są rumień i obrzęk (krótkotrwałe mija do kilku godzin po zabiegu). Inne działania niepożądane to: bolesność, przebarwienia, odbarwienia, powstanie blizn, zawsze istnieje ryzyko zakażenia bakteryjnego (rzadko się zdarza, ważne jest odpowiednie przygotowanie narzędzi i skóry pacjenta, zabieg powinno się wykonywać w rękawiczkach, a po nim zastosować preparat przeciwbakteryjny). Po zabiegu może dojść do uaktywnienia się wirusa opryszczki (osoby które mają problem z często nawracająca opryszczką powinny skonsultować się z lekarzem w celu przepisania doustnych środków z acyklowirem (tylko na receptę) i przyjmowania ich na kilka dni przed zabiegiem). Ceny są różne (jedne gabinety mają stawkę za czas wykonywania zabiegu, inne za strefę na której wykonywany jest zabieg).

Przeciwwskazania do elektroepilacji  

Przeciwwskazania do elektroepilacji to: ciąża, rozrusznik serca, przebyta operacja lub problemy z zastawkami serca, metalowe implanty, skłonność do powstawania bliznowców, cukrzyca, zaburzenia krzepnięcia, zaburzenia krążenia, stany ropne, alergiczne lub zapalne skóry, grzybice (i drożdżyce) stany zapalne mieszków włosowych, epilepsja, uczulenie na prąd galwaniczny, świeże rany i ubytki skórne.

TERAPIA WYKORZYSTUJĄCA ULTRADŹWIĘKI

Fot. Frank Kovalchek

Enzymy plus ultradźwięki to  „nowoczesna” metod  trwałej depilacji (alternatywa dla elektroepilacji). W zabiegu stosuje się ultradźwięki, czynnikiem niszczącym mieszki włosowe są enzymy, które są wprowadzane do mieszków włosów przy pomocy ultradźwięków (jak sonoforeza). Najpierw usuwa się owłosienie przy użyciu wosku, następnie nakłada się na skórę preparat z enzymami  (z chymotrypsyną i papainą), ultradźwięki ułatwiają penetrację preparatu do mieszka włosowego. Przez 3 kolejne dni stosuje się wprowadzanie enzymów do mieszków. Ponadto w domu (przez kilka tygodni po zabiegu) stosuje się preparaty wspomagające ich działanie (z zawartością enzymów oraz kremy łagodzące). Enzymy rozpuszczają komórki zarodkowe w mieszku włosowym (blokują proces rozwoju cebulki). Efektów zniszczenia włosów można spodziewać się po dłuższej serii (czasami wystarcza od 6 do 8 zabiegów ponieważ zabieg działa tylko na włosy w fazie anagenu). Zabiegi są skuteczne, ale raczej w przypadku owłosienia delikatnego i jasnego. Plus - metoda praktycznie bezbolesna (poza depilacją woskiem w pierwszym etapie). Enzymy nie mogą być stosowane u osób na nie uczulonych. Metoda dosyć kosztowna.
Przeciwwskazania do ultradźwięków: ciąża, niezakończony wzrost kości, grypa, gorączka, gruźlica, nowotwór, niewydolność krążenia, ostre stany zapalne, żylaki, zapalenie żył, zakrzepica, zwapnienie żył, choroby serca, choroby zakaźne oraz metalowe implanty.

PDT - TERAPIA FOTODYNAMICZNA

PDT pierwotnie była stosowana jedynie do leczenia nowotworów złośliwych skóry, obecnie zdarza się że jest także wykorzystywana w zabiegach usuwania owłosienia. Na czym polega terapia fotodynamiczna? Terapia ta polega na podaniu klientowi ogólnie lub miejscowo substancji światłouczulającej, a następnie naświetla się miejsce poddane zabiegowi światłem o odpowiedniej długości fali. Cząsteczki substancji fotouczulającej absorbują wybiórczo światło i dochodzi do powstania tlenu singletowego ( rodzaj cytotoksycznego tlenu atomowego). Tlen singletowy powoduje utlenianie lipidów oraz niszczy struktury białkowe co powoduje śmiertelne uszkodzenie błon komórkowych. Zachodzący w komórkach (mieszkach włosowych) proces jest ograniczony ilością tlenu w komórce. Metoda jest tańsza od zabiegów laserowych.