Opis strony

Super piękna to blog o tematyce prozdrowotnej. Opisuje bardzo dokładnie problemy z jakimi spotykają się kobiety. Doradzam jak pozbyć się cellulitu? Po co wykonywać peeling? Dowiesz się tutaj czym są i jak powstają zmarszczki. Możesz przeczytać o przyczynach powstawania i metodach usuwania rozstępów. Na blogu znajdziesz informację jak leczyć trądzik różowaty? Powinny zainteresować Cię podstawowe informację dotyczące naszej odporności. Jest też coś dla mężczyzn, niekoniecznie przyjemnego jak temat łysienia. Na koniec polecam coś miłego czyli dlaczego warto się śmiać i dlaczego uśmiech kosztuje mniej od elektryczności a daje więcej światła?

Belka Mega Flavon

Mezoterapia igłowa (klasyczna).

Określenie mezoterapia wywodzi się z języka greckiego - pierwszy człon "mesos" oznacza środkowy, pośrodkowy, drugi natomiast "therapeia" leczenie. W dużym skrócie mezoterapia polega na wprowadzeniu do skóry  substancji (witamin, minerałów, aminokwasów, wyciągów roślinnych, substancji odżywczych, czasami leków) lub mieszaniny substancji w celu poprawy kondycji skóry i tkanki podskórnej. Ale mezoterapię stosuje się także w leczeniu urazów sportowych (np. urazy stawów i uszkodzenia okołostawowe), w terapii przeciwbólowej (np. w nerwobólach, neuropatiach), czy w terapii nadmiernego wypadania włosów (pierwszych objawów łysienia). Do mezoterapii wykorzystuje się zarówno substancje aktywne jak i leki.

O mezoterapii wspominałam już pisząc o metodach walki z cellulitm i rozstępami. Więc dziś napiszę więcej o tym jak wygląda zabieg, w jakim celu się go stosuje oraz o przeciwwskazaniach.



Trochę historii:
Po raz pierwszy zabieg mezoterapii wykonał francuski lekarz Michel Pistor w 1952 r. Zabieg polegał na wielokrotnych powierzchownych iniekcjach (wstrzyknięciach) prokainy wokół małżowiny usznej u pacjenta z zaburzeniami słuchu. W leczeniu głuchoty terapia ta okazała się nieskuteczna, natomiast u pacjenta zaobserwowano poprawę: zmniejszenie szumów w uszach oraz złagodzenie bólu w stawie skroniowo- żuchwowym. Lekarz nie poprzestał na tym i w latach 70-tych XX wieku zaczął stosować mezoterapię do celów kosmetycznych.

Mezoterapia polega na śródskórnym lub podskórnym podawaniu substancji aktywnych (lub leków) w celu leczenia miejscowych zmian o charakterze kosmetycznym.

Mezoterapia - metoda igłowa


Metoda ta polega na wielokrotnych iniekcjach śródskórnych lub podskórnych (głębokość od 0,5 do 4 mm) niewielkich objętości (ilości) substancji aktywnej.
Wstrzyknięcia wykonuje się przy użyciu strzykawki lub też automatycznego pistoletu do mezoterapii.

Zalety stosowania pistoletu do mezoterapii:
- skraca czas zabiegu;
- usprawnia przebieg zabiegu;
- substancja aktywna: jest podawana na jednorodnej (określonej) wysokości (głębokości), jest podawana w identycznej ilości (objętości);
Ważne!!! Pistoletu nie stosuje się w przypadku leczenia zmian kosmetycznych w obrębie twarzy.

Techniki wstrzyknięć - metoda manualna (wykonywana strzykawką)


Stosuje się kilka technik iniekcji. Do najczęściej stosowanych technik należą: śródnaskórkowa (głębokość poniżej 1 mm), nappage - wielokrotnych mikronakłuć (głębokość 2-4 mm) oraz grudkowa (głębokość 1 mm). Inne metody (głębokość 4 mm i głębiej): punkt po punkcie, mezoperfuzja, swoista systemowa mezoterapia. Czasami mamy do czynienia także z techniką mieszaną (gdy na danym obszarze zastosowano więcej niż jedną technikę zabiegu).
Ważne!!! Wstrzyknięcia powinny być wykonywane w stałych odległościach od siebie.
Techniki iniekcji w mezoterapii igłowej

Zalety mezoterapii igłowej:

- substancje aktywne (regenerujące) lub leki wstrzykiwane są w okolice miejsca poddawanego leczeniu co maksymalizuje aktywność i skuteczność ich działania;
- nie obciąża wątroby i nerek - jak ma to miejsce w leczeniu doustnym;
- uszkodzenia skóry spowodowane iniekcjami pobudzają ją do naprawy (samoregeneracji) i zwiększonej produkcji potrzebnych substancji (pobudzenie aktywności fibroblastów do wytwarzania np. kolagenu czy elastyny).

Substancje aktywne stosowane w mezoterapii


W zależności od wskazań istnieje wiele substancji mających zastosowanie w mezoterapii. Najczęściej są to substancje pochodzenia roślinnego, rzadziej leki.
Substancje mogą być stosowane pojedynczo jak i w mieszaninie tzw. koktajlu (mogą to być gotowe koktajle do mezoterapii stworzone pod kątem likwidacji konkretnego problemu np. przeciwbólowe, regenerujące do walki z rozstępami, czy odmładzające, lub też koktajl będący indywidualnie dobraną mieszanką związków leczniczych dobraną przez lekarza dla konkretnego pacjenta).

Przykłady substancji aktywnych i leków stosowanych w mezoterapii:

W leczeniu cellulitu:
- substancje aktywne - miłorząb japoński, wyciąg z karczocha zwyczajnego, wyciąg z nostrzyka żółtego, rutyna, kwas polimlekowy, krzemionka organiczna, TRIAC,
- leki: kofeina, L- karnityna, multiwitaminy, hialuronidaza, kolagenaza, prokaina, aminofilina, pirogronian sodowy;

W rewitalizacji:
- substancje aktywne: kwas hialuronowy, krzemionka organiczna, oligoelementy zawierające cynk, kwas polimlekowy, wyciąg z wąkroty azjatyckiej, kwas dezoksyrybonukleinowy, proteochondroityna
- leki: multiwitaminy, witamina C, tretynoina, kwas alfa liponowy, lidokaina;

Jak przebiega zabieg mezoterapii oraz proces kwalifikacji do zabiegu mezoterapii?


Przed podjęciem decyzji o wykonaniu zabiegu konieczne jest przeprowadzenie wywiadu lekarskiego (informacje dotyczące stanu zdrowia celem wyeliminowania przeciwwskazań-  np. odnośnie alergii, chorób układu krążenia, tarczycy, cukrzycy, chorób skóry, planowania ciąży i stosowanych leków). Ważne jest także dokładne poinformowanie lekarza jakie metody terapii były stosowane wcześniej w celu usunięcia danego problemu estetycznego. W zabiegach medycyny estetycznej ważna jest także ocena psychologiczna pacjenta! Jeśli mezoterapia ma dotyczyć np. leczenia cellulitu ważne są takie informacje jak waga, wzrost, BMI, wcześniejsza waga, ocena stanu jędrności i elastyczności skóry, występowanie nadmiaru skóry - to wszystko wpływa na decyzję czy dana metoda terapii będzie tą właściwą, która przyniesie oczekiwany efekt. Jeśli nie ma przeciwwskazań i decydujemy się na wykonanie zabiegu wtedy wykonuje się dokumentację fotograficzną oraz warto aby pacjent podpisał pisemna zgodę na wykonanie zabiegu.

Ze względu na fakt, że zabieg jest dość bolesny (nie należy do przyjemnych), na pół godziny przed zabiegiem można zastosować krem znieczulający. Iniekcję wykonuje się przy użyciu strzykawki i bardzo cienkiej igły lub przy pomocy pistoletu. Po aplikacji wykonuje się masaż w celu rozprowadzenia substancji aktywnej w skórze oraz ograniczenia obrzęków (które mogą być konsekwencją iniekcji).

Wskazania do zabiegu mezoterapii igłowej:

- profilaktyka przeciwzmarszczkowa (redukcja drobnych zmarszczek);
- zwiotczenie skóry (najczęściej w przypadku skóry suchej odwodnionej);
- odmładzanie twarzy, szyi, dekoltu, skóry grzbietów rąk- zalecane 3-5 zabiegów w odstępach ustalonych przez lekarza (między 2-5 tygodni), po zakończeniu serii raz na 6 miesięcy warto wykonać zabieg przypominający;
- cellulit (uda, brzuch, pośladki, wewnętrzna stronach ramion i bocznych powierzchni kolan) - zaleca się wykonanie minimum 4 zabiegów (w zależności od zaawansowania problemu) w ostępach 1-2 tygodniowych. Aby wspomóc efektywność zabiegu należy zdrowo się odżywiać, unikać używek (kawy, papierosów, alkoholu), warto korzystać z masaży i zwiększyć aktywność fizyczną.
- rozstępy w fazie zapalnej;
- wypadanie włosów - najczęściej wykonuje się 4 zabiegi w odstępach tygodniowych, kolejne w odstępach między 2-4 tygodnie;

Możliwe powikłania:

Powikłania występują niezwykle rzadko, a jeśli już się zdarzą to najczęściej są niewielkie np. lekki rumień, krwiaki, odczyn alergiczny, przejściowy ból o niewielkim nasileniu, infekcje (wtórne), przebarwienia (dlatego po zabiegu należy chronić skórę przed słońcem i stosować filtry ochronne). Najpoważniejszym, ale na szczęście bardzo rzadko występującym powikłaniem może być martwica skóry.

Przeciwwskazania do mezoterapii igłowej:

- ciąża;
- karmienie piersią;
- trądzik;
- stan zapalny skóry;
- skóra naczyniowa;
- stosowanie leków p/ zakrzepowych;
- alergia;
- cukrzyca (szczególnie nieunormowana);
- nowotwory;
- aktywne infekcje bakteryjne, wirusowe i grzybicze;
- skłonność do powstawania bliznowców;





Brak komentarzy:

Prześlij komentarz