Darsonwalizacja

fot. Thomas Wanhoff

Darsonwalizacja jest zabiegiem opartym na działaniu prądem wielkiej częstotliwości. Jest to zabieg wykorzystywany głównie do poprawy ukrwienia skóry i tkanek położonych głębiej oraz jako metoda dezynfekcji skóry (szczególnie przydatny w pielęgnacji cery trądzikowej).
Prądy wysokiej częstotliwości zostały wprowadzone do lecznictwa w 1895 r przez francuskiego fizjologa J. d' Arsonvala.
W darsonwalizacji wykorzystuje się prąd o wysokiej częstotliwości drgań w granicach 300-500 kHz, niskim natężeniu (do 1mA) i wysokim napięciu (do kilkuset tysięcy V) - ma on przebieg w postaci fali gasnącej o krótkim czasie trwania, po którym następuje dłuższa przerwa (około 500 razy).

Darsonwalizacja miejscowa - działanie biologiczne

Działanie to polega na wytwarzaniu ciepła w tkankach w czasie oddziaływania energii elektromagnetycznej na organizm. Ciepło to jest dość słabe i skutkuje niewielkim ogrzaniem tkanek.
Ponadto prądy te działają na układ nerwowy (zakończenia nerwów wegetatywnych), co jest widoczne
w zmienionej czynności naczyń skóry - powoduje miejscowe przekrwienie (naczynia ulegają rozszerzeniu w obrębie tkanek poddanych zabiegowi).
Darsonwalizacja powoduje także pobudzenie przemiany materii.
Zabieg z wykorzystaniem prądów wielkiej częstotliwości może oddziaływać na drodze odruchów na narządy wewnętrzne (na skutek podrażnienia nerwów czuciowych skóry i mięśni).
Darsonwalizacja miejscowa ma powierzchowne działanie dezynfekujące i bakteriobójcze - podczas zabiegu wydziela się także działający bakteriobójczo ozon (bardzo istotne w zabiegach na skórę trądzikową), a ponadto hamuje czynność wydzielniczą gruczołów łojowych.

Darsonwalizacja - w jakim celu wykonuje się zabieg? Zastosowanie darsonwalizacji w kosmetyce

Zabieg darsonwalizacji wykonuje się w celu:
- dezynfekcji skóry (działanie bakteriobójcze);
- lepszego ukrwienia skóry i tkanek położonych głębiej;
- działania tonizującego na skórę i mięśnie;
- poprawy wchłaniania preparatów nałożonych na skórę (lepsze przenikanie składników aktywnych wgłąb skóry);

Darsonwalizacja - wskazania

Wskazania do darsonwalizacji miejscowej:
- łojotok skóry twarzy;
- trądzik pospolity;
- po oczyszczaniu twarzy w celu dezynfekcji;
- jako tzw. elektryczny masaż twarzy (działanie bodźcowe na układ naczyniowy);
- terapia przeciwstarzeniowa;
- utrata jędrności skóry;
- skóra szara, ziemista (słabo ukrwiona);
- zaburzenia w krążeniu obwodowym krwi;
- leczenie nerwobóli;
- zaburzenie czucia skórnego;
- świąd skóry;
- odmrożenia;
- łojotok skóry owłosionej głowy;
- łupież;
- łysienie plackowate;
- wzmożone wypadanie włosów (wzmacnia i regeneruje cebulki włosów,  poprawia ukrwienie i przyspiesza wzrost włosów);

Wskazania do darsonwalizacji ogólnej:
- bezsenność (ma działanie uspokajające);
- stany wyczerpania nerwowego;
- nerwica wegetatywna;

Darsonwalizacja - przeciwwskazania do darsonwalizacji 

Przeciwwskazania do darsonwalizacji miejscowej (twarzy) elektrodą próżniową to:
- trądzik różowaty;
- stany zapalne i alergiczne skóry.
- teleangiektazje;
Przeciwwskazania do darsonwalizacji twarzy to przeciwwskazania ogólne plus przeciwwskazania miejscowe (do twarzy).

Przeciwwskazania do darsonwalizacji ogólnej:
- ciąża;
- nadciśnienie i choroby serca;
- obrzęki;
- nadpobudliwość nerwowa;
- epilepsja;
- metalowe implanty;
- stany zapalne;
- gorączka;
- astma;
- uszkodzenia i rany na skórze;

Darsonwalizacja - odczucia podczas zabiegu

Zabieg darsonwalizacji jest bezbolesny. Odczucia jakie mogą pojawić się  podczas darsonwalizacji to:
- lekkie szczypanie;
- mrowienie;
- zapach ozonu;

Darsonwalizacja krok po kroku

Przed wykonaniem zabiegu skóra musi być dokładnie osuszona (nie mogą się na niej znajdować pozostałości wody), nie wolno stosować żadnych płynów i preparatów uwodnionych, bo grozi pęknięciem peloty. Przed zabiegiem nie można także stosować płynów alkoholowych, bo może skutkować zapaleniem się płynu, a nawet włosów.

Przed każdym zabiegiem elektroda powinna być przemyta czystym alkoholem (około 70%) i starannie osuszona (dezynfekcję należy wykonać  minimum 10 minut przed wykonaniem zabiegu).

Minimalna pozostałość spirytusu może spowodować pęknięcie peloty (co może być bardzo niebezpieczne zarówno dla pacjenta jak i osoby wykonującej zabieg).

Czas trwania zabiegu: 3 do 8 minut,  można stosować max 2 lub 3 razy w tygodniu. Zabieg może być wykonywany niezależnie od pory roku.

a

Metody wykonywania darsonwalizacji

Wyróżnia się zabiegi:

- z bezpośrednią aplikacją elektrody na skórę - podczas zabiegu przesuwa się wolno elektrodę po powierzchni skóry, nie odrywają jej od powierzchni skóry. Aby uniknąć nieprzyjemnych odczuć pacjenta najpierw przykładamy pelotę do skóry, a dopiero potem włączamy dopływ prądu- (przyciskiem na uchwycie elektrody). W czasie zabiegu stopniowo zwiększa się natężenie w zależności od odporności organizmu;

- z przerywanym kontaktem elektrody ze skórą (deszcz iskrowy) - przemieszczanie elektrod w określonej odległości od skóry ok 0,5 cm powoduje wyładowanie w postaci iskier przeskakujących pomiędzy skórą a powierzchnią peloty. Ten rodzaj aplikacji stosuje się przy skórach zanieczyszczonych i skłonnych do trądziku (dezynfekcja i wysuszenie zmian trądzikowych).

Można wyróżnić inne rodzaje darsonwalizacji:

Darsonwalizacja ogólna -  ma działanie uspokajające. Wykonywana jest przy użyciu dużego solenoidu (złożony jest z około 30 zwojów drutu miedzianego). Wewnątrz solenoidu umieszcza się pacjenta. Wykonuje się go w serii około 15 do 20 zabiegów, co drugi dzień.

Darsonwalizacja indukcyjna - zabieg podobny do darsonwalizacji miejscowej z tą różnicą, że podczas darsonwalizacji indukcyjnej to pacjent trzyma w ręku metalową elektrodę, natomiast kosmetyczka wykonuje masaż łagodnie bez odrywania rąk od powierzchni masowanej (należy zdjąć metalowe ozdoby). Ten masaż ma działanie pobudzające, poprawiające ukrwienie skóry, a także wspomaga transport substancji aktywnych wgłąb skóry.

Rodzaje elektrod stosowanych do darsonwalizacji

W kosmetyce do zabiegu darsonwalizacji miejscowej stosuje się najczęściej elektrody szklane (peloty), które są wypełnione gazem szlachetnym (głównie neonem), lub też elektrody szklane próżniowe o różnorodnym kształcie.

Można też stosować elektrody kondensatorowe z węgla lub grafitu.

Najczęściej spotykane kształty elektrod:

- elektroda grzybkowa - elektroda wykorzystywana najczęściej w gabinetach kosmetycznych, wykorzystywana do dezynfekcji skóry twarzy np. po oczyszczaniu, wykorzystuje się także w zabiegach na większe powierzchnie ciała (w celu rewitalizacji, pobudzenia przemiany materii oraz wywołania miejscowego przekrwienia);

- elektroda łukowa - stosowana do zabiegu na okolice szyi i inne obłe części ciała np. ramiona;

- elektroda grzebieniowa - stosowana do zabiegów na owłosionej skórze głowy (przy łojotoku, zmniejszenie świądu, usunięcie wyprysków, przy wzmożonym wypadaniu włosów i łysieniu plackowatym) oraz do zabiegów na skórze suchej i zwiotczałej (w celu rewitalizacji, pobudzenia przemiany materii)

- elektroda prętowa (sztyftowa, iskrząca) - stosowana jest do dezynfekcji pojedynczych wykwitów przy trądziku pospolitym

- elektroda metalowa - jest wykorzystywana do elektromasażu;

Moim zdaniem jest to zabieg bardzo wartościowy szczególnie po oczyszczaniu, a także świetnie sprawdza się przy wykwitach trądzikowych - (dezynfekuje, wysusza) - w tym przypadku stosowanie 2 lub 3 razy w tygodniu daje naprawdę dobre rezultaty (sprawdziłam ten zabieg na sobie już dobre kilka lat temu).